Ülkemizden Bir İnsan Gerçek Bir Başarı Öyküsü

'Başarı Öyküsü' dendiği zaman genel olarak sıfırdan başlayıp zengin olan insanlann öyküleri akla gelir. Yazılı ve görsel iletişim araç­larında da 'basan öyküleri' kazanılan servetlerin öyküleridir. İçinde bu­lunduğu güç koşullan yenip de kendine yaşamda yol açan insanların öyküleri 'Örnek yaşam öyküsü' sayılmaz ya da topluma aktarılacak önemde bulunmaz. Oysa, en önemli basan öyküleri onlardır.

'En büyük başarılar' güç koşullann içinden çıkıp ken-di gelece­ğini biçimlendiren, kendi yaşam yolunu açan insanların başanlandır.

Şimdi böyle bir başarıdan söz etmek istiyorum.

Ferit UÇAR, köyde büyüyen bir çocuk. Bursa'nm Orhangazi il­çesine bağlı Yenigürle köyünde çiftçilik yapan Hüseyin Uçar'm dört çocuğunun en küçüğü. İlk ve ortaöğrenimini köyünde tamamlıyor. İlçe lisesine geldiği zaman okul müdürü Ferit'i liseye almak istemiyor. Köy okullarında notlan şişiriyorlar, iyisi mi siz bu çocuğu Endüstri Meslek Lisesi'ne kaydettirin" diyor.

Fakat Ferit'in dayısı araya giriyor ve Ferit liseye kaydediliyor. Lise üçüncü sınıfa geldiği zaman ilçede yeni açılan bir dershanenin se­viye tespit sınavında indirimli eğitim görme hakkı kazanıyor. Yıl sonunda liseyi birincilikle bitiriyor, Koç Üniversitesi Matematik Bölü-mü'nü burslu olarak kazanıyor. Üniversitedeki çift anadal eğitimi sis­teminde matematik eğiti-mi yanında ekonomi eğitimi de görüyor. Bu yılları Ferit UÇAR şöyle anlatıyor:

"Koç Üniversitesi'nin çeşitli bölümlerinde part-time işlerde ça­lıştım. Son iki yılımda araştırma ve ders asistanlıkları yaptım. 1,5 yıl merkezi Londra'da bulunan Sage Publicatio-ns'un çıkardığı 'Internati­onal Journal of Cross Cultural Mana-gement' Dergisi'nin editör asis­tanlığım yaptım."

Bu yaşam öyküsü bana Isaak NEWTON'u anımsatıyor. Onun yetiştiği köy ortamı ve Cambridge Üniversitesi'ne girişi, orada hem ça­lışıp hem okuyuşunun öyküsünü yazmış, 'Erken Büyüyen Çocuklar' adındaki son kitabıma da almıştım. Aslında bu basan öyküleri arasın­daki benzerlik çok dikkatimi çekiyor. Bütün başarılı insanların yaşam­ları arasındaki ortak noktalar üzerinde çok durulmalıdır.

Ferit UÇAR anlattıklarını şöyle sürdürüyor: "ABD'ye doktora için başvurma fikrimi üniversitedeki profesörlerime açtım. Onların re-feranslanyla ABD'nin ekonomi alanındaki en iyi 15 üniversitesine baş­vurdum. Bunların yedisinden tam burslu kabul aldım." Chicago, Prin-ceton, Wiskonsin-Madİson, Minnesota, Los Angeles (UÇLA), Colum-bia ve Rochester üniversiteleri arasında tercih yapmakta zorlanan başa­rılı genç, sonunda dünyanın yüz ayn ülkesinden 14 binden çok adayın başvurduğu, New Jersey eyaletindeki Princeton Üniversitesi'nde karar kılıyor. Şimdi bu üniversitede ekonomi dalında doktora yapıyor.

Bu haber 30 Ekim 2002 tarihli Sabah Gazetesi'nde yayımlandı. İşte, hepimizi etkilemesi gereken, hepimizin başucumuza asıp her gün okumamız gereken büyük bir "Başarı Öyküsü".

Köyde yetişen bu gencin, Ferit Uçar'in doktorasını yaptığı Prin­ceton Üniversitesi, ünlü matematik dehası John NASH'in yetiştiği üni­versitedir. Orada okumak, orada çalışmak dünyanın en önemli başarı­larından birisidir ve aramızdan çıkan bir köy çocuğu, önündeki bütün engelleri sarsılmaz iradesiyle aşarak bu başarıya erişmiştir.

Şimdi bu olaydan alınacak derslere bir göz atalım: Başarı için koşulların çok iyi olmasını isteyen, başarısızlığına -hep kendi dışında sürekli mazeret bulan1 gençlerimize bu öyküyü dikkatle okumalarını Önerelim. İnsanlar kendilerine başkalarının Örnek gösterilmesinden hoşlanmazlar, ama bu örneğe dikkatle bakmaları gerekiyor.

Hedefini seçmek, hedefine odaklanmak, hedefine giden yolun haritasını çizmek, bu yolda azimle, kararlılıkla, sebatla yürümek ve kendine hiçbir mazeret tanımamak.

Bunu yapabilenler kazanır,, işte kazanıyor ve bütün mazeretleri geçersiz kılıyor.

"Ama bilgisayarın başından ayrılamıyorum."

"Ama cep telefonuyla konuşmadan duramıyorum."

"Ama hep ders mi çalışacağım."

"Gençliğimi hiç yaşamayacak iniyim?"

"Babam beni dışarıda okutacak."

"Ailemin işinde çalışırım."

"Benim hiçbir ihtiyacım yok ki."

Bu ve benzeri mazeretleri olanlar da var ve onlar kendi kendile­rinin engeli oluyorlar.

Her zaman kendi seçimimizi yaparız. Geleceğimiz de bu seçi­min ucundadır.

Share

& Comment

Tweet