Sıramızı Savdık Biz

Yavuz Sultan Selim Han Mısır'ı tamamiyle Osmanlı mülkü yaptıktan sonra, bir müddet daha idari teşkilatı yerleştirmek üzere, burada kaldı. Bu sırada devlet adamları ve askerler asıl vatanları Anadolu'ya, diyar-ı Rum'a hasret kalıp dönmeyi arzu etmişlerdi. Fakat bu arzularını Padişaha söyleyememişlerdi. İleri gelenlerden bazıları, İbn-i Kemal Paşaya durumu anlattılar. Çünkü Yavuz Sultan Selim Han onu çok severdi. Ona dediler ki: "Ne zamana kadar bu diyar-ı gurbette hasret çekeceğiz? Bu durumu Padişah hazretlerine bir arz edip, gitmeye meylettiremez misiniz?"

Bir gün Ahmed ibni Kemal, Yavuz Sultan Selim Han ile gezintiye çıktılar. Konuşmalar arasında Padişah; "Ortalıkta ne sözler var, durum nasıl?" diye sordu. Kemal Paşazade bu soruyu fırsat bilip derhal konuyu ele aldı ve dedi ki: "Padişahım! Yolda gelirken askerlerin Nil'de davarlarını suluyorlardı. O askerlerden birinin şu türküyü söylediğini duydum.

"Nemüz kaldı bizüm mülk-i Arab'da,
Nice bir dururuz Şam ü Haleb'de,
Cihan halkı kamu ayş ü tarabda,
Gel ahi gidelüm Rum illerine."

(Nemiz kaldı bizim bu Arab diyarında, Şam'da ve Haleb'de niçin dururuz? Cihan halkı hep şenlik içinde yaşamakta, gel kardeş, Rum diyarına, Anadolu'ya gidelim.)

Bu şiir, Yavuz Sultan Selim Hanın çok hoşuna gidip; "Bundan sonra burada durmamızı gerektiren işler de kalmadı, döneriz." diyerek, İstanbul'a döneceğini bildirdi. Bundan bir gün sonra, Yavuz Sultan Selim Hana Kabe'nin anahtarı ve diğer mukaddes emanetler teslim edildi ve İstanbul'a dönmek için ordusuyla yola çıktı.

Yolculukta bir sohbet sırasında söz Ahmed ibni Kemal hazretlerinin hocası Molla Lütfi'den ve onun öldürülme sebebinden açılmıştı. Yavuz Sultan Selim Han, ona:

"Tokatlı Molla Lütfi hocanız imiş. İlmi, irfanı yüksek, değerli, dört başı mamur bir ilim adamı iken katline sebeb ne oldu." diye sordu. Kemal Paşazade:

"Hocam hased-i akran belasına uğradı. Tam bir alim, kamil, müteheccid (gece uyanıp namaz kılan), salih, dindar bir kişi iken, düşmanı çoğalıp hased ettiler ve katline sebeb oldular." dedi. Bu habere fevkalade üzülen Sultan:

"Molla Lütfi ilminin ve vakarının yanında şaka yapmayı çok seven biri imiş. Bazan öyle şakalar yaparmış ki, işitenler şaka değil, gerçek zannederlermiş. Siz de üstadınız gibi öyle şakalar yapmaz mısınız ki gerçek zannedilsin?" deyince, İbn-i Kemal hazretleri hemen şu cevabı verdi:

"Biz geçen gün sıramızı savdık. Şimdi sıra Padişahımız hazretlerindedir." Bu söz üzerine bir müddet düşünen Yavuz Sultan Selim:

"Yoksa o geçenki gün yeniçeriler ağzından söylenen kıt'a da öyle bir şaka mıydı? Yeniçeriler ağzından söylenen o sözler sizin sözünüz müydü?" diye sorunca da İbn-i Kemal:

"Evet, doğrusu Padişahımızın buyurdukları gibidir." dedi. O espiriyi çok beğenen Padişah, İbn-i Kemal hazretlerine ihsanlarda bulundu.

Kaynak : Dini Hikayeler

Share

& Comment

Tweet